به گزارش خبرنگار ایراسین، بزرگ‌ترین فوتبالیست انگلیس «سر بابی چارلتون» که هنر، نبوغ و اراده سرسختانه او الهام‌بخش قهرمانی این کشور در جام‌جهانی ۱۹۶۶ و همچنین قهرمانی منچستریونایتد در جام باشگاه‌های اروپا در سال ۱۹۶۸ شد، در سن ۸۶ سالگی در خواب و با آرامش درگذشت.

جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، از چارلتون به عنوان «افسانه‌ای که تاثیرش بر فوتبال تا نسل‌ها ادامه دارد» یاد کرد و هم‌تیمی او در انگلستان در سال ۱۹۶۶، جف هرست او را «یکی از بزرگان واقعی» خواند. گری لینکر نیز چنین احساسی داشت و گفت که چارلتون بهترین بازیکن تاریخ انگلستان بوده است؛ «او ممکن است دیگر با ما نباشد اما در فوتبال جاودانه است.» دیوید بکام وجود بابی چارلتون را عامل پیوستنش به منچستریونایتد می‌داند و پدرش «تد» اعلام کرد که نام میانی «رابرت» را برای دیوید به خاطر عشقی که به سربابی داشت انتخاب کرد.

آمار چارلتون در هر دوره‌ای فوق‌العاده خواهد بود. او در طول ۱۷ سال به عنوان بازیکن منچستریونایتد ۷۵۸ بازی انجام داد و ۲۴۹ گل به ثمر رساند و قهرمان جام باشگاه‌های اروپا، سه عنوان لیگ و جام حذفی شد. او برای انگلیس ۱۰۶ بازی ملی انجام داد و ۴۹ گل به ثمر رساند، رکوردی که تا زمانی که وین رونی در سال ۲۰۱۵ از آن عبور کند، پابرجا بود.

او در طول جام جهانی ۱۹۶۶ و برای قهرمانی انگلیس نقش بسیار مهمی را ایفا کرد، از جمله دو گل به پرتغال در نیمه نهایی. او تنها بازیکن انگلیسی بود که توسط یوهان کرایف انتخاب شد تا بخشی از تیم رویایی ۱۱ نفره او باشد.

قهرمانی یونایتد در جام باشگاه‌های اروپا، با دو گل چارلتون در برد ۴-۱ مقابل بنفیکا در ومبلی، ۱۰ سال پس از فاجعه هوایی مونیخ در ۶ فوریه ۱۹۵۸ اتفاق افتاد. چارلتون از آن فاجعه جان سالم به در برد اما ۲۳ نفر از جمله هشت نفر از بازیکنان و سه نفر از کادرفنی باشگاه جان باختند. این تراژدی اثری عمیق و همیشگی بر بابی چارلتون گذاشت و برادرش گفت که سر بابی «دیگر نخندید» و درخشش لبخند خود را در لاشه هواپیما باقی گذاشت.

منچستریونایتد در سال ۱۹۸۴ او را مدیر کرد و در فوریه ۲۰۱۶ اعلام کرد که جایگاه جنوبی را به افتخار او نامگذاری می‌کند. چارلتون در سال ۱۹۹۴ لقب شوالیه را دریافت کرد و به همراه همسرش لیدی نورما حضور همیشگی در اولدترافورد داشت، تا اینکه در سال ۲۰۲۰ اعلام شد که او به زوال عقل مبتلا شده است.

بی شک جامعه فوتبال اسطوره‌ای بی چون و چرا را از دست داده و شاید تا دهه‌ها نتوان کسی مانند او را پیدا کرد، اما یاد و خاطره سربابی و تاثیری که او بر روی فوتبال گذاشته تا ابد ماندگار خواهد ماند.