به گزارش خبرنگار ایراسین، پشت پرده پیداش بسیاری از باشگاه‌های فوتبال در سرتاسر دنیا داستان‌های جالب و تاریخی است؛ مثل میلان که تأسیس آن به حضور بریتانیایی‌ها در سرزمین چکمه برمی‌گردد.

این تاریخچه باشگاه «آسوسیازونه کالچو میلان» است که معمولاً به عنوان «آث میلان» یا به سادگی «میلان» شناخته می‌شود. یک باشگاه فوتبال حرفه‌ای ایتالیایی مستقر در میلان، لمباردی.

میلان به عنوان باشگاه فوتبال و کریکت میلان در سال ۱۸۹۹ توسط هربرت کیلپین تأسیس شد. باشگاه تاریخ ۱۶ دسامبر همان سال را به عنوان تاریخ تاسیس خود معرفی کرده است، اما شواهد تاریخی نشان می‌دهد که این باشگاه در واقع چند روز قبل، به احتمال زیاد در تاریخ ۱۳ دسامبر تأسیس شده است. با این حال، با از بین رفتن اساسنامه باشگاه، هنوز جای بحث زیادی در مورد تاریخ دقیق تاسیسش وجود دارد. آلفرد ادواردز، معاون سابق کنسولگری بریتانیا در میلان و شخصیت شناخته شده جامعه عالی میلان، اولین رئیس منتخب باشگاه بود. در ابتدا، تیم شامل یک بخش کریکت به مدیریت ادوارد برا و یک بخش فوتبال به مدیریت کیلپین بود.

رنگ‌های رسمی انتخاب شده قرمز و مشکی بودند. بلافاصله تیم زیر نظر کیلپین به شهرت رسید. اولین جامی که کسب شد مدالیا دل‌ری (مدال پادشاه) در ژانویه ۱۹۰۰ بود و تیم بعد از آن سه لیگ ملی را در سال‌های ۱۹۰۱، ۱۹۰۶ و ۱۹۰۷ به دست آورد.

این باشگاه در دهه اول حیات خود بسیار موفق عمل کرد و چندین جام مهم کسب کرد، از جمله دو نسخه دیگر از مدالیا دل‌ری، ۲۳ جام پالا داپلس و ۵ قهرمانی مسابقات FGNI؛ مسابقه‌ای که توسط فدراسیون ژیمناستیک ایتالیا برگزار می‌شود اما توسط فدراسیون فوتبال ایتالیا به رسمیت شناخته نشده است.

در سال ۱۹۰۸، مسائل مربوط به قرارداد با بازیکنان خارجی منجر به شکاف در باشگاه شد و تشکیل اینترناسیونال میلانو باعث شد یکی از بنیانگذاران سابق میلان، جووانی پارامیتیوتی رئیس اینترناسیونال میلان شود.

میلان در سال ۱۹۰۹ اولین تغییر مالکیت خود را تجربه کرد و پیرو پیرلی رئیس جدید باشگاه شد. او به مدت ۱۹ سال در سمت خود باقی ماند تا اینکه در سال ۱۹۲۸ استعفا داد، و رکورد مدت زمان حضور او در باشگاه ۸۰ سال بعد توسط سیلویو برلوسکونی شکست.

میلان در سال ۱۹۱۶ قهرمان جام فدرال شد؛ یک جام ملی که جایگزین لیگ ایتالیا شده بود و به دلیل جنگ جهانی اول به حالت تعلیق درآمد. این جام هرگز آنقدرها رسمیت پیدا نکرد. در دو فصل بعد، میلان مهمترین تورنمنت‌های موجود در طول جنگ را در سطح منطقه‌ای برد: کوپا لومباردا در سال ۱۹۱۷ و کوپا مائورو در سال ۱۹۱۸ با شکست اینتر در دیداری سرنوشت‌ساز با نتیجه تاریخی ۸-۱.

این تیم در سال ۱۹۱۹ نام خود را به باشگاه فوتبال میلان تغییر داد و در این دهه نتوانست به موفقیت‌های قبلی خود در سطح بالا ادامه دهد و تنها تعدادی جایگاه در نیمه جدول به دست آورد. میلان در بین دو جنگ جهانی، علیرغم اینکه همیشه در دسته اول باقی مانده بود، هرگز از مقام سوم فراتر نرفت.

در سال ۱۹۲۶، رئیس پیرو پیرلی استادیوم جدیدی را به طور انحصاری برای میلان ساخت. سن‌سیرو از آن لحظه به بعد تنها خانه میلان شد. این ورزشگاه با دربی مقابل اینتر افتتاح شد و با نتیجه ۶ بر ۳ به سود میلان به پایان رسید.

در حال حاضر میلان یکی از پرافتخارترین تیم‌های تاریخ ایتالیا و اروپا به شمار می‌رود که ۱۹ مرتبه قهرمان سری‌آ شده، ۵ مرتبه جام حذفی یا همان کوپا ایتالیا را برده و ۷ مرتبه هم قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را جشن گرفته. این تیم تا سال ۲۰۲۳ در مجموع ۵۱ جام در ویترین افتخاراتش دارد.