به گزارش خبرنگار ایراسین، انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران نامه‌ای خطاب به مدیرعامل شرکت بورس کالا ایران منتشر کرده و در این نامه پنج پرسش در خصوص عرضه محصولات فولادی مطرح شده است. متن این پرسش‌ها به شرح زیر است:

1- نحوه تعیین قیمت پایه شمش و محصولات فولادی، آهن اسفنجی، کنسانتره و گندله سنگ آهن چگونه است؟ چه مرجعی و متشکل از چه اشخاصی این قیمت ها را تایید کرده اند؟ از چه مراجعی در این خصوص مشورت گرفته می شود؟

۲- آیا بر اساس مقررات بالا دستی ناظر بر عرضه در بورس کالا، تعیین قیمت پایه در اختیار عرضه کننده نیست؟ در رویه فعلی بورس کالا، جایگاه عرضه کننده در تعیین قیمت پایه چگونه تعریف شده است؟

۳- آیا در تعیین قیمت پایه شمش و محصولات فولادی، بقای شرکت های کوچک و متوسط و لزوم تداوم تولید آن ها در نظر گرفته می شود یا صرفا آسان ترین راهکارها مبتنی بر قیمت های جهانی مد نظر قرار می گیرد؟ به طور مثال با کدام فرمول محاسباتی، یک تولیدکننده شمش می تواند با آهن اسفنجی حدود ۹ هزار تومانی، شمش ۱۲ هزار تومانی (کمتر از قیمت قراضه) عرضه کند؟

۴- با چه استدلالی برای قیمت شمش و محصولات فولادی حداکثر قیمت پایه تعیین می شود اما هیچ حداقلی برای آن (با توجه به بهای تمام شده تولید عرضه کنندگان کوچک تر) تعیین نمی گردد؟

۵- ویژگی های فیزیکی و آنالیز شیمیایی استاندارد (و یا توافق شده) برای هر محصول از زنجیره فولاد چگونه و بر چه اساسی تعیین می شود؟

شایان ذکر است که هفته گذشته، مدیرکل دفتر صنایع معدنی وزارت صمت اعلام کرده بود که از این به بعد کلیه کالاها و محصولات زنجیره فولاد باید در بورس کالا عرضه شود. این در حالی است که پیش‌ از این قیمت مجموعه زنجیره فولاد، به صورت دستوری قیمت‌گذاری و عرضه می‌شد.

به گفته کارشناسان عرضه محصولات زنجیره فولاد در بورس مزایا و معایبی دارد که پاسخ مدیر عامل شرکت بورس کالا به پرسش‌ها و ابهام ها، می‌تواند این موارد را شفاف‌تر کند.