مجید موافق قدیری در گفتگو با ایراسین گفت: آمارهایی که در اختیار داریم کمتر از 30 درصد خوراک دام، طیور و آبزیان به روش‌های صنعتی تهیه می‌شوند و 70 درصد باقی مانده در واحدهای پرورش دهنده به صورت دستی برای تامین خوراک حیوانات به کار گرفته می‌شود.

موافق قدیری در ادامه افزود: این شیوه سنتی باعث افزایش ضایعات گسترده و عدم دستیابی به آمارهای دقیق برای توزیع مناسب می‌شود به این صورت که آمار کلی نشان می‌دهد ایران 19 میلیون تن خوراک دام نیاز دارد اما اینکه بگوییم این حجم چطور و برچه اساسی توزیع می‌شود یا ضایعات آن چقدر بوده به دلیل شیوه‌های سنتی امکان‌پذیر نیست.

وی تاکید کرد: امروز برای پاسخگویی به نیازهای جامعه نمی‌توانیم همچنان بر مبنای سیاست‌های تولیدی سنتی برنامه‌ریزی کنیم چون نتیجه مناسبی نخواهیم داشت و تنها با کاهش بهره‌وری به نا متعادل شدن عرضه و تقاضا دامن زده‌ایم.

رئیس انجمن صنایع خوراک دام، طیور و آبزیان همچنین درباره میزان وابستگی نهاده‌های خوراک دام به واردات تاکید کرد: اصلی‌ترین وابستگی در ذرت و سویا است چون هر دو گیاه جزو گیاهان آب بر هستند و توسعه کشت آنها در ایران به دلیل محدودیت‌های موجود منابع آب منطقی نیست.

به گفته وی از این رو دسترسی به آمارهای دقیق و استفاده از سیستم‌های تولیدی و توزیعی صنعتی می‌تواند گره‌گشای کار باشد چون قابلیت رصد و مدیریت بازار وجود دارد و به نوعی مانع از تجمع بیش از نیاز خوراک دام در منطقه و ایجاد کمبود در منطقه دیگر خواهد شد.

موافق قدیری همچنین تاکید کرد: بی‌توجهی به موضوع بهره‌وری در واحدهای تولید دام و طیور باعث هدر رفت منابع شده که همین امر می‌تواند در مدیریت شرایط مشکل آفرین باشد درحالی که اگر اصولی و استاندارد میزان مصرف خوراک دام و تولید آن مدنظر باشد بهره‌وری بالا خود منجر به کاهش کمبودهای در نهاده‌های تولید می‌شود.

به گفته این متخصص در حوزه خوراک دام، طیور و آبزیان هرچه در کشور بتوانیم به سمت تولیدات صنعتی حرکت کنیم قطعا مدیریت منابع برای مسئولان ساده‌تر و راحت‌تر است چون در بسیاری از موارد شاهد کاهش بیش از 30 درصد ضایعات از بخش تولید می‌شود که این خود به معنای کاهش تقاضا در نهاده‌ها است.

این مقام صنفی معتقد است مشکل عدم بهره‌وری البته در واحدهای دامپروری بیشتر است به دلیل اینکه بخش عمده‌ای از تولید در این حوزه به‌صورت سنتی انجام می‌شود، درحالی که پرورش طیور به دلیل حساسیت‌هایی که به خود دیده تقریبا پرورش سنتی سهم پایینی در آن وجود دارد.

موافق قدیری به خبرنگار ما گفت: یکی از مواردی که بارها به مسئولان و سیاست‌گذاران تاکید شده‌بود موضوع ارایه پروانه‌های تولیدی در استان‌های مختلف است به این دلیل که میزان تقاضا و تولید در سطح ایران کاملا مشخص است و اگر واحدهای تولیدی مازاد داشته باشیم یعنی منابع خود را کاملا غیرحرفه‌ای تقسیم کرده‌ایم و هموار با مشکلات عمده روبرو هستیم.

رئیس انجمن صنایع خوراک دام، طیور و آبزیان همچنین تاکید کرد: حتی اگر به دلیل اهمیت در ایجاد اشتغال و توسعه صادرات غیرنفتی چنین تصمیمی گرفته شده کافی است واحدهای مازاد که به این دلیل مجوز دریافت گرفته‌اند شامل قوانینی مجزا و صرفا برای صادرات تولید کنند تا نه تعادل بازار برهم بخورد و نه بعضا شاهد مطرح شدن دلایل غیرمنطقی مشکلات بازار باشیم.

وی تصریح کرد: به عنوان مثال در منطقه‌ای که مثلا نیاز گوشت مرغ 100 هزار تن ماهانه است اکنون شاهد فعالیت واحدهای پرورش دهنده با ظرفیت 500 هزار تن هستیم که این روند علاوه براینکه مدیریت مازاد تولید را با چالش روبرومی‌کند بلکه لجستیک و تامین نیازهای این واحدها نیز دستخوش نوسان می‌شود درحالی که مثلا اگر قرار است این حجم از تولید با نگاه صادراتی باشد بهتر است با آمایش سرزمینی در نواحی مرزی این واحدها فعالیت کنند تا بتوانیم دقیق برنامه‌ریزی کنیم.