حسینقلی

رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های صنایع و معادن سرب و روی گفت: حضور سرب و روی در بورس کالا بسیار غم انگیز است، زیرا ما سالیانه 210 هزارتن شمش روی تولید می کنیم در صورتی که مصرف داخلی ما 35 هزارتن است و اصلا مفهومی ندارد که این میزان را در بورس عرضه کنیم. یعنی اینقدر بازار سیال و باز است که نیاز به حضور در بورس کالا نیست، از طرفی به خاطر قیمت ارزان شمش در داخل کشور انگیزه ای برای واردات وجود ندارد لذا نیاز به حضور در بورس کالا نبود.

حسن حسینقلی رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های صنایع و معادن سرب و روی ایران در گفتگو با خبرنگار ایراسین در مورد حضور سرب و روی در بورس کالا گفت: بحث حضور سرب و روی در بورس کالا بسیار غم انگیز است. ما سالیانه 210 هزارتن شمش روی تولید می کنیم در صورتی که مصرف داخلی ما 35 هزارتن است و اصلا مفهومی ندارد که این میزان را در بورس عرضه کنیم. یعنی اینقدر بازار سیال و باز است که نیاز به حضور در بورس کالا نیست. اما این تصمیم در دوره مدیریت آقای سرقینی گرفته شد. با اینکه ما به ایشان گفتیم در 12 سال گذشته هیچکس نتوانسته است شمش روی وارد کشور کند، زیرا ما قیمت شمش را زیر قیمت بین المللی آن در داخل عرضه می کنیم و این قیمت همین امروز حدود 85 درصد قیمت جهانی شمش روی است لذا انگیزه ای برای واردات وجود ندارد اما متاسفانه به توصیه ما عمل نشد.

حسینقلی به حضور محدود تولید کنندگان در بورس کالا اشاره کرد و افزود: در کشور حدود 83 شرکت داریم که توانایی تولید شمش روی دارند و از این تعداد فقط 16 شرکت هستند که عضو بورس کالا هستند و می توانند محصولاتشان را در بورس عرضه کنند؛ مابقی محصولاتشان را در بازار آزاد به فروش می رسانند در نتیجه این فشار بی منطق و غیر قانونی برای اجبار عرضه شمش در بورس باعث شده یک رانت بزرگی برای دلالان ایجاد شود زیرا خریداری برای شمش روی در بورس کالا وجود ندارد. شما اگر به بورس کالا نگاه کنید می بینید از اول سال گذشته تا الان چه روزهایی زیادی که کالا در بورس عرضه شده ولی خریداری برای آن وجود نداشته است چون خریدارانی که می توانند در بورس خرید بکنند هم محدود هستند.

وی به مقررات سختگیرانه برای خرید و فروش در بورس کالا اشاره کرد و گفت: در بحث خرید از بورس هم اینگونه نیست که اگر ما 30 مصرف کننده در کشور داشته باشیم هر 30 مصرف کنننده در بورس حضور داشته باشند زیرا متاسفانه بورس یک مقررات سختی دارد هم برای اینکه کسی می خواهد کالایی را عرضه کند و هم برای خریدار لذا اگر مقررات راحت تر بود و شرکت ها همه می توانستند کالای خودشان را عرضه کنند و هم همه می توانستند راحت خرید کنند و سقفی هم برای قیمت ها تعیین نمی شد؛ می توانستیم شاهد رقابت باشیم اما در یک جمله هرچقدر که وزارت صمت در عرضه یا قیمت گذاری و در رابطه بین تولید کننده و مصرف کننده دخالت کند کار خراب و خراب تر می شود.

رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های صنایع و معادن سرب و روی در خاتمه به ابتدای حضور شمش روی در بورس کالا اشاره کرد و گفت: در ابتدایی که عرضه در بورس را اجباری کردند از ما میخواستند قیمت هر تن شمش را روی 9 میلیون تومان عرضه کنیم در صورتی که قیمت تمام شده آن حدود 16 میلیون تومان بود! لذا حرف ما این است که تعریف بورس مشخص است یعنی سقف قیمت در آن آزاد است. اما جلوی صادرات را گرفتند و فقط به کسانی مجوز داده شد که شمش را در بورس عرضه کند. بورسی که برای آن سقف قیمت گذاشتند لذا این فشار های مضاعف و بی منطق نتیجه اش این شده که سرمایه گذارها از این بخش خارج شده و خیلی از کارخانه ها تعطیل شده اند یا با حداقل ظرفیت کار می کنند و ظرفیت تولید  به جای 475 هزار تن به 200  تا 210 هزار تن رسیده است.

شایان ذکر است با توجه به مازاد مصرف داخلی در صنعت روی پتانسیل خوبی برای صادرات در این بخش وجود دارد اما در حال حاضر واحدهای مجاز به صادرات روی هستند که محصولاتشان را در بورس کالا عرضه‌کنند و بعد از آن مجاز هستند که سه برابر مقداری که در بورس عرضه دارند، صادر کنند. لذا به نظر می رسد این قانون‌ها مانع رونق تولید و صادرات است زیرا ایران با دارا بودن بیش از ۱۲ میلیون تن فلز محتوی روی (معادل ۵ درصد ذخایر روی جهان) در رتبه ششم کشورهای دارای ذخایر سرب و روی جهان قرار دارد و قرار است در یک افق ۲۰ ساله تولید شمش خود را به ۶۳۰ هزار تن در سال ۱۴۲۰ افزایش دهد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 4 =