به گزارش ایراسین، مرکز آمار ایران نرخ رشد اقتصادی سال 98 را اعلام کرد که از تأثیر سنگین نفت بر کاهش تولید ناخالص داخلی و همچنین تاثیر بخش کشاورزی بر بهبود وضعیت این شاخص حکایت دار و همین روند احتمالا با اندکی تغییرات سال جاری نیز تجربه خواهد شد.

بر اساس نتایج حساب‌های ملی فصلی مرکز آمار ایران بر مبنای سال پایه ١٣٩٠، نرخ رشد محصول ناخالص داخلی (به قیمت بازار) در سال ١٣٩٨، بدون نفت منفی 0.6 درصد و با نفت منفی 7 درصد بوده است.

نتایج مذکور حاکی است رشد فعالیت‌های گروه کشاورزی ٣ درصد، گروه صنایع و معادن (شامل: استخراج نفت خام و گاز طبیعی، سایر معادن، صنعت، انرژی و ساختمان) منفی 14.7 درصد و فعالیت‌های گروه خدمات منفی 0.3 درصد رشد داشته است، حکایتی که قطعا می‌تواند نشانه‌ای برای برنامه‌ریزی‌های آتی و استفاده از فرصت‌های موجود مسئولان و تصمیم‌گیرندگان ارشد ایران زمین باشد.

درآمد بخش کشاورزی کم از نفت نیست

سیدرضا نورانی، رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی در این زمینه به خبرنگار ما گفت: صادرات محصولات کشاورزی در ایران اگر به صورت اصولی و هدفمند مدیریت شود قطعا می‌تواند جایگزین قابل اتکایی برای کشور باشد و بدون تردید می‌توان از این منبع درآمدی به جای دلارهای نفتی استفاده کرد.

نورانی در ادامه افزود: برنامه‌ریزی در بخش کشاورزی با درنظر گرفتن پتانسیل‌های طبیعی ایران درآمد و اشتغال‌پایداری در کشور ایجاد می‌کند که مثل ذخایر نفتی پایان‌ پذیر نیست و اگر بعضا به موضوع منابع آب ایران اشاره می‌شود تنها پاک کردن صورت مسئله بوده چون کشورهایی داریم که با اقلیم خشک درآمدهای سرشاری از بخش کشاورزی خود به دست می‌آورند.

رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی معتقد است با تدوین الگوی کشت مناسب می‌توانیم با درنظر گرفتن مناطق مختلف کشور، بخش کشاورزی را براساس امکانات موجود مدیریت کنیم تا نه تنها محدود نباشیم بلکه رشد و توسعه را تجربه کنیم و شاهد افزایش محصولات و ایجاد فرصت‌های صادراتی بالاتر باشیم.

به گفته این کارشناس بخش کشاورزی اکنون ایران سالانه از حدود 16 میلیون هکتار اراضی قابل کشت نزدیک به 130 میلیون تن انواع محصولات کشاورزی برداشت می‌کند که بخش قابل توجهی از آن مازاد بر مصرف است و با استفاده از صنایع تبدیلی می‌توان ارزش افزوده بالاتری برای آن ایجاد کرد تا در بازارهای صادراتی ارزآوری مناسبی داشته باشند.

وی درباره امکان توسعه بخش کشاورزی و افزایش محصولات نیز به خبرنگار ما گفت: با کمی مدیریت و برنامه‌ریزی با استفاده از نیروی کار تحصیل‌کرده و متخصص داخلی می‌توانیم سطح قابل کشت کشورمان را تا نزدیک 40 میلیون هکتار افزایش دهیم؛ به این معنی که سه برابر سطح بیشتر را کشت خواهیم کرد و در بدبینانه‌ترین حالت می‌توانیم سه برابر حجم فعلی انواع محصولات تولید کنیم که خود پتانسیل و فرصت مناسبی برای اشتغال‌پایدار و ارزآوری است.

نورانی اظهار کرد: توسعه کشت گلخانه‌ای در ایران فرصتی است که می‌تواند در بخش‌های مختلف روند افزایش تولید را برای ایران به ارمغان آورد و در نهایت امکانات بیشتری برای عرضه محصولات در بازارهای بین‌المللی داشته باشد، اما پیش شرط استفاده از این امتیاز بازاریابی و ایجاد بازارهای هدف در بخش‌های مختلف دهکده جهانی است.

به گفته این کارشناس بخش کشاورزی درصورتی که تنها به بخش تولید توجه داشته باشیم تنها منابع و امکانات را از بین برده‌ایم و رفته رفته تولید کنندگان را از دور تولید خارج می‌کنیم، به این دلیل که در بخش کشاورزی هم مثل سایر بخش‌های تولیدی اگر تقاضایی نداشته باشیم هیچ منافع اقتصادی نداریم و اشتغال پایدار نخواهد بود.

رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی به خبرنگار ما گفت: کارشکنی‌های غرب علیه اقتصادی ایران اگرچه مشکلاتی برای تجار و بازرگانان ایجاد کرده است اما همانطور که تاکنون بخش خصوصی نشان داده قابلیت مدیریت و استفاده بهینه از منابع را حتی در شرایط فعلی دارد اگر دولت به آنها اعتماد کرده و فرصت مناسب در اختیارش قرار دهد؛ به همین دلیل بخش کشاورزی هم که کلا توسط بخش خصوصی اداره می‌شود فرصت و پتانسیلی دارد که از آن باید استفاده بهینه داشت.

 وی تاکید کرد: تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران در بخش کشاورزی فرصت زیادی برای مراجعه به مراکز و اداره‌ها را ندارند و باید برای نگهداری از مزارع و باغ‌های خود زمان بگذارند بنابراین اگر با تدوین نقشه راه درست موانع تولید را از مقابل این بخش از اقتصاد کشور دور کنیم قطعا پتانسیل بالایی برای جایگزینی دلارهای نفتی را در بخش کشاورزی خواهیم داشت و می‌توانیم اقتصادی قابل اتکاء و غیرقابل نفوذ و کارشکنی داشته باشیم.

اقتصاد سبز موتور محرک جهش تولید

علیرضا حائری، کارشناس صنعتی درباره اهمیت توجه به بخش کشاورزی در شرایط فعلی به خبرنگار ما گفت: ایران با توجه به پتانسیل طبیعی بالایی که در اختیار دارد می‌تواند اقتصاد کشاورزی را زیربنای توسعه و رونق تولید در سایر بخش‌ها قرار دهد به این دلیل که بسیاری از صنایع وابسته به این بخش بوده و در صورت رونق اصولی بخش کشاورزی، صنایع مرتبط هم رونق خواهند داشت.

حائری در ادامه افزود: به عنوان مثال می‌توانیم به صنعت نساجی اشاره کنیم که اصولا وابسته به مزارع پنبه و تولید پشم است، اما بررس‌های تاریخی نشان می‌دهد که بی‌توجهی به این ارتباط صنعتی باعث شده تا نه تنها بخش کشاورزی مثلا در بخش تولید پنبه یا دانه‌های روغنی با چالش روبرو شده باشد بلکه صنایع وابسته مثل نساجی و کارخانه‌های روغن‌کشی نیز برای تامین مواد اولیه خود به خارج از مرزها وابسته شده باشند.

این کارشناس صنعتی معتقد است توجه اصولی به بخش کشاورزی به معنای توجه به توسعه صنایع پایین دستی است چون شاخه‌های بسیار در صنایع وجود دارد که به بخش کشاورزی وابستگی مستقیم یا غیر مستقیم دارد و باید زنجیره تولید در این صنایع را تکمیل و ادامه دار در نظر داشته باشیم، تا بتوانیم سال جهش تولید را براساس اهداف تعیین شده مدیریت کنیم.

وی به خبرنگار ما گفت: بخش کشاورزی اصولا هرچه تولید می‌کند در صنایع مختلف کاربردی است و باید برای استفاده بهینه از تولیدات کشورمان برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشیم و امروز که صنعت نفت ایران با درنظر گرفتن کارشکنی غرب علیه اقتصادمان با چالش روبرو شده از پتانسیل‌های بخش کشاورزی بخوبی استفاده کنیم.

حائری تصریح کرد: ارتباط هرچه بیشتر دانشگاه‌ها با بخش کشاورزی بخصوص در بخش استات‌آپ‌ها می‌تواند فرصت‌های بیشماری برای ارتباط گسترده‌تر صنعت با بخش کشاورزی ایجاد کند به این دلیل که این ارتباط فقط در صنعت غذا نیست و امروز می‌توانیم کاربردهای بسیار متنوعی برای محصولات کشاورزی حتی ضایعات آن نیز درنظر داشته باشیم.

این کارشناس صنعتی افزود: امسال سال جهش تولید نام گرفته درحالی که می‌بینیم صنایع بزرگ ایران درگیر چالش‌های مختلف هستند و نمی‌توانند آنطور که شایسته است در اقتصاد کشورمان نقش آفرینی داشته باشند؛ به همین دلیل اگر واقعا مسئولان و مدیران میانی قصد اجرای سیاست‌های جهش تولیدی دارند می‌توانند از پتانسیل بالای بخش کشاورزی استفاده کرده و در این زمینه گام‌های موثرتری بردارند.