• ۲۸ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۸:۵۱
  • کد خبر: 5275
  • readingTime: ۴ دقیقه
عکس آرشیوی صنعت فولاد

ایران بین کشور ۶۰ کشور دنیا رتبه دهمین فولادساز را به خود اختصاص داده است و پیش‌بینی می‌شود که با دستیابی به ظرفیت ۵۵ میلیون تن فولاد که در افق سال ۱۴۰۴ هدف‌گذاری شده، به جایگاه هفتم در جهان نیز برسد.

به گزارش ایراسین، ایران در زمینه تولید آهن اسفنجی در سال ۲۰۱۹ میلادی (۱۳۹۸) رقم ۲۷.۷ میلیون تن را ثبت کرد که رشد ۷.۷ درصدی را در مقایسه با سال ۲۰۱۸ میلادی (۱۳۹۷) نشان می‌دهد و ایران پس از هند که تولید ۳۶.۸ میلیون تنی داشت، رتبه دوم را از آن خود کرد.

صنعت فولاد در سال ۹۸ با توجه تمام شرایط رکود داخلی و محدودیت‌های صادراتی به‌واسطه تحریم‌ها اما به نسبت سال خوبی را پشت‌سر گذاشت و به اهداف پیش‌بینی‌شده خود برای این سال دست یافت؛ البته یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که تولیدکنندگان فولاد در سال ۹۸ با آن روبه‌رو بودند، تامین سنگ آهن بود که بیش از پیش واحدهای بزرگ فولادسازی در کشور را با مشکل روبه‌رو کرد.

موضوع دیگری که بازار فولاد را با نوسان همراه کرد، افزایش قیمت محصولات فولادی در ماه‌های پایانی سال بود که سبب افزایش قیمت‌های جهش‌گونه‌ای در برخی محصولات مانند ورق و میلگرد شد؛ اگرچه وزارت صنعت، معدن و تجارت با ورود به بازار و فشار آوردن برای عرضه محصولاتی چون ورق در بورس کالا، سعی در به تعادل رساندن محصولات فولادی در بازار کرد.

تولید ۲۷ میلیون تن فولاد

سال ۸۹ برای بازار فولاد سال به نسبت خوبی بود اما کماکان جا داشت که به تمام اهداف برنامه‌ریزی شده برای این صنعت برسیم. این مطلب را سیدرضا شهرستانی عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد عنوان و خاطرنشان کرد: حوزه فولاد نسبت به سایر صنایع عملکرد خوبی را در سال ۹۸ داشته، هرچند که این صنعت بهتر از اینها هم می‌توانست عمل کند.

شهرستانی ادامه داد: برای سال ۹۸ تولید ۲۸ میلیون تن فولاد برنامه‌ریزی شده بود اما با فاصله اندکی نتوانستیم به این ظرفیت نزدیک شویم و آمار ۲۷ میلیون تن فولاد را برای این سال به ثبت برسانیم و در این سال بین یک تا ۱.۵ میلیون تن از ظرفیت کشور عقب ماندیم و نتوانستیم تمام این ظرفیت را پر کنیم.

وی در ادامه با اشاره به این موضوع که در ماه‌های پایانی سال با افزایش ناگهانی قیمت انواع محصولات فولادی روبه‌رو شدیم، عنوان کرد: در بازار داخلی به‌ویژه در ماه‌های پایانی سال با افزایش قیمت‌ها روبه‌رو شدیم که عمده دلیل آن، افزایش نرخ ارز در ماه‌های پایانی سال بود.

مشکل اساسی، تامین سنگ آهن

یکی از مشکلاتی که فولادسازان در سال ۹۸ با آن روبه‌رو بودند، تامین مواد اولیه و سنگ آهن مورد نیاز بود.
این مطلب را محمد حیدری مدیرعامل آرین فولاد غرب عنوان و اظهار کرد: صنعت فولاد در امسال با تولید خوبی روبه‌رو بود و در مجموع این صنعت باوجود تمامی فشارها و تحریم‌ها این سال را به خوبی سپری کرد.

حیدری به موضوع صادرات نیز اشاره کرد و گفت: در زمینه صادرات نیز با وجود محدودیت‌هایی بین‌المللی صادرات خوبی انجام دادیم. وی در ادامه با اشاره به مهم‌ترین مشکلی که فولادسازان با آن روبه‌رو بودند، عنوان کرد: یکی از مهم‌ترین مشکلات فولادسازی در سالی که گذشت، تامین مواد اولیه یعنی سنگ آهن بود؛ البته وزارت صنعت، معدن و تجارت برای واحدهایی فولادسازی که نیاز به تامین سنگ آهن داشت اقدام‌هایی را انجام داد و عوارض صادرات را نیز تا حدی افزایش داد، اما در کل یکی از مشکلات عمده فولادسازان در امسال تامین سنگ آهن بود.

کمبود سنگ آهن و قطعی گاز

علیرضا زاهدیان، مدیرعامل فولاد نی‌ریز نیز درباره وضعیت واحدهای فولادسازی در سالی که گذشت اظهار کرد: در امسال عمده مشکل فولادسازان تامین مواد اولیه، یعنی کمبود سنگ آهن بود. البته در نیمه دوم سال و با شروع فصل سرما واحدهای احیای مستقیم با تامین گاز نیز روبه‌رو شدند، زیرا در این مدت برخی واحدها با قطعی گاز روبه‌رو شدند و تولید آنها با کاهش تولید همراه شد.

زاهدیان در ادامه با اشاره به افزایش جهشی قیمت‌های فولاد در ماه‌های پایانی سال عنوان‌کرد: موضوع دیگر افزایش قیمت‌های ناگهانی قیمت محصولات فولادی در فصل زمستان بود.

وی در ادامه به این موضوع که قیمت‌ها تا پیش از این به صورت دستوری پایین نگه داشته شده بود، گفت: البته در زمینه قیمت‌ها باید این موضوع را یادآور شد قیمت انواع محصولات فولادی در سال گذشته (یعنی سال ۹۷) به صورت دستوری پایین نگه داشته بود.

از این‌رو این پایین نگه داشته شدن سبب شده که به یکباره در پایان سال ۹۸ با جهش‌های بسیاری روبه‌رو شویم. وی در ادامه با اشاره به روند بازار فولاد در سال آینده عنوان کرد: اگر تامین مواد اولیه به‌موقع برای واحدهای فولادسازی انجام شود، مشکلی در بازار نخواهیم داشت.

سخن پایانی...
یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که در سال ۹۸ واحدهای بزرگ فولادسازی با آن به شدت دست و پنجه نرم کردند، تامین سنگ آهن بود. از این‌رو یکی از مهم‌ترین‌های دغدغه‌های شرکت بزرگ فولادسازی تامین مواد اولیه است که اگر در این حوزه چاره‌اندیشی لازم نشود، بدون شک شرکت‌های بزرگ فولادی در آینده دچار چالش‌های بسیاری خواهند شد.

همان‌گونه که امسال نیز شاهد بودیم بزرگ‌ترین شرکت‌های فولادسازی در امسال تنها به دلیل تامین نشدن سنگ آهن ظرفیت تولید خود را کاهش داده‌اند. بنابراین یکی از راهکارهایی که در کوتاه‌مدت می‌تواند به حل این مشکل کمک کند، عوارض‌های بالا برای صادرات سنگ آهن است و در نگاه بلندمدت‌تر نیز باید در زمینه اکتشاف اقدام‌های جدی‌تر انجام بگیرد.

منبع: انجمن جهانی فولاد

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 2 =