به گزارش ایراسین، در این زمینه بد نیست عملکرد صنایع درکنار یکدیگر را مورد بحث و بررسی قرار دهیم به این دلیل که عملکرد مثبت دو بخش پتروشیمی و فولادی کشورمان که تقریبا بین ۳۰ تا ۴۰ درصد برآورد شده است به معنای رونق و توسعه اقتصادی نیست و لازم است این شرایط را به صورت زنجیره‌ای واحد در تمامی موارد بکارگیریم و از آن بهره‌برداری مناسب داشته باشیم.

این درحالی است که براساس شرایط اقتصادی و همچنین تحریم‌های خصمانه علیه اقتصاد یاران می‌طلبد از همین اوضاع نسبی استفاده منطقی کرده و آن را نیروی محرکی برای سایر بخش‌های اقتصادی و تولیدی در نظر داشته باشیم تاجایی که با رسیدن به پایان سال جاری برای ادامه مسیر شرایط مناسبی را تجربه کنیم.

برای برنامه‌ریزی دقیق در این شرایط ابتدا باید با بررسی دقیق روند روبه رشد بخش‌های مختلف و تعمیم دادن آنها در سایر بخش‌ها شرایطی را مهیا کنیم که صنایع وابسته نیز رشد و رونق را تجربه کنند و با هموار کردن مسیر مقابل آنها مانع از توقف این روند باشیم. به عنوان مثال آمارهای منتشر شده بیانگر این است که در بخش معدن عملکرد پنج ماهه تولید صنایع معدنی در ۹ کالای منتخب به طور متوسط ۱۳.۷ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد داشته و در آینده این رشد می‌تواند سکویی برای رشد بخش‌های وابسته باشد. اما به راستی برای دستیابی به این شرایط چه لازم داریم و باید از کدام زاویه به موضوع بنگریم؟

برای این منظور با توجه به اینکه از سال آینده تأثیر تحریم‌ها بربخش‌های مختلف اقتصاد ایران کم‌تر می‌شود با سیاست‌گذاری‌های مناسب می‌توانیم به‌تدریج از رکود خارج شویم؛ منتهی باید دو نکته را در نظر داشته باشیم. اول اینکه خارج شدن از رکود در گروی این است که رشد منفی اقتصادی را به صفر برسانیم و دوم اینکه رکودی را که طی سال‌های گذشته شاهد آن بودیم، جبران کنیم.