فرشچیان

به گزارش ایراسین، رشد و رونق صادرات غیرنفتی برای اقتصاد کشورمان هم اکنون نیازی غیرقابل انکار است و اصولا باید از هر فرصتی برای توسعه این روند استفاده کنیم. این درحالی است که محصولات کشاورزی و صنایع غذایی در این بخش با توجه به بازار گسترده اطراف کشورمان امتیازات قابل توجهی دارند و می‌توانند در افزایش درآمدهای غیرنفتی ایران کمک شایانی داشته باشند.

اما طی سنوات گذشته با درنظر گرفتن فراز و فرودهای قیمتی در بازار داخلی دیدیم مسئولان همواره سیاست‌های ممنوعیت صادراتی را به بهانه تنظیم بازار داخلی اعمال کرده‌اند؛ سیاستی که قطعا نه به نفع بازار داخلی است و نه ادامه تولید و اشتغال پایدار را در ایران زمین حمایت می‌کند، چون صادرات در واقع زنجیره‌ای از امکانات را در تولید داخلی ایجاد می‌کند که گسست آن در جهت معکوس می‌تواند همانند دومینویی نگران کننده مشکلاتی را به اقتصاد تحمیل کند.

مشکلات از اینجا آغاز می‌شود که در ابتدا با ایجاد ممنوعیت بازار صادراتی از بین می‌رود و در پی آن محصولات تولید شده برای صادرات در انبارها دپو می‌شود این درحالی است که تولید محصولات کشاورزی همچنان ادامه دارد و می‌بینیم انبارها انباشته‌تر می‌شود و رفته رفته ضایعات به محصول تحمیل می‌شود. اتفاقی که علاوه برایجاد زیان اقتصادی برای صادرکننده تولید کننده را هم درگیر می‌کند و در فصل بعدی یا دوره بعدی تولید از خیر تولید خواهد گذشت.

بنابراین بطور کلی نه‌تنها ممنوعیت صادرات به معنی از دست دادن بازارهایی است که سال ها برای ایجاد و حفظ آن زحمت کشیده شده بلکه تولید داخلی را هم مختل خواهد کرد. اما تبعات خارجی آن شاید نگران کننده تر باشد چون زمانی که ممنوعیت صادرات فرایند ارسال کالا به یک بازار خارجی را متوقف می کند، خریدار خارجی به سمت دیگر تامین کننده ها سوق یافته و صادرکننده ایرانی به عنوان یک عرضه کننده نامطمئن شناخته می شود. برچسبی که در دنیای تجارت خارجی کشورها برای از بین بردن آثارش حتی نمی‌توانند با هزینه هنگفت هم تبعاتش را از بین ببرند و دوباره سهم بازار مناسبی از مقاصد صادراتی خود کسب کنند.

پس بیاییم حالا که اهمیت صادرات غیرنفتی برای کشورمان غیرقابل انکار است و یکی از امتیازات ایران صادرات محصولات غذایی با ارزش افزوده بالا و بازار مطمئن شناخته می‌شود با استفاده از نقطه نظرات کارشناسان و فعالان این بخش نه تنها تولیدکننده‌ای نا مطمئن در بازارهای بین المللی شناخته نشویم بلکه بتوانیم در ایجاد زنجیره ارزش افزوده بالاتر با حفظ تولید برای تامین بازار داخلی و افزایش سهم بازارهای خارجی خودمان تلاش کنیم.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 0 =