کار

به گزارش ایراسین، کارآفرینی موضوعی است که در سایه تلاش و همکاری گروه های مختلف جامعه تحقق می پذیرد اما اکنون متاسفانه ما هنوز به تعریف درستی از الفبای کار نرسیده ایم. فرهنگ لغتی که می تواند ما را در رساندن به اهدافمان کمک کند. در همین رابطه گفت و گویی داشتیم با رضا برادران اصفهانی از اعضای اتاق بازرگانی، حقوقدان، منتقد اجتماعی و سیاسی، نویسنده و کارآفرین در رشته‌های تخصصی حقوق و صنعت گردشگری که معتقد است در این چرخه هر فرد باید به وظایفی که دارد عمل کند.

افزایش میزان بهره وری از کلیدی ترین عوامل موفقیت هر جامعه ای است، اما این موضوع در جامعه ما حلقه مفقوده ای است که فرهنگ کار را در جامعه از بین برده است و به نظر می رسد این موضوع باید از دوران کودکی آموزش داده شود درست است؟

بله با این مساله موافقم. متاسفانه هنوز در جامعه ما فرهنگ کار جا نیفتاده و با توجه به آمارها متاسفانه کار مفید ما در شبانه روز به طور میانگین، فقط بین ۲۵ تا ۶۰ دقیقه است. این در حالی است که در کشورهای پیشرفته، این موضوع از دوران کودکی و حتی پیش از آن آموزش داده می شود و در واقع این یکی از وظایف اصلی دولت ها به شمار می رود.

 کار مفید و بالا بردن کارآیی کارکنان کشور، از برنامه هایی است که باید به صورت جدی مورد توجه برنامه ریزان در زمینه های مختلف قرار گیرد. به نظر شما که در بخش خصوصی فعالیت می کنید، این موضوع تا چه حد مورد اهمیت است و چه راهکارهایی برای حل این مشکل وجود دارد؟

به همین سبب است که ما در اتاق بازرگانی، کمیته کار و کارآفرینی را تشکیل دادیم. این کمیته، هنوز نو پا است، ولی طرح ها و برنامه های زیادی را دارد که از جمله آنها تعامل با صدا و سیما، ساخت، فیلم سخنرانی و حتی تعامل با ائمه جمعه و حوزه علمیه برای گسترش فرهنگ کار است که امیدواریم خروجی خوبی داشته باشد.

موضوعی که پیش می آید این است که ما اکنون سیل دانش آموختگان بیکار را داریم و از سوی دیگر کسانی هستند که ممکن است سر کار باشند، اما نه در رشته مورد علاقه شان کار می کنند و نه در تخصصی که در دانشگاه آموخته اند و به نظر می رسد که شاید همین موضوع است که باعث شده انگیزه ای برای کار باقی نماند .

بله دقیقا. هم اکنون جایگاه رضایت شغلی بین شهروندان، کم ارزش است، چون آنچه در دانشگاه تدریس می شود با بازار کار متناسب نیست به عنوان مثال ۵۰ نفر برای مصاحبه استخدامی می آیند ولی دو نفر خروجی هم نداریم و به نوعی دانشگاه ها دکان هایی بی هویت شده اند و مردم ولع دانش پیشدا کرده اند. به عنوان مثال ما این مشکل را و متاسفانه وقتی آگهی استخدامی منتشر می شود هزاران نفر شرکت می کنند ولی حتی یک تکنیسین متخصص حرفه ای هم در بین آنها نیست متاسفانه آموزش هایی که در دانشگاه ها داده می شود متناسب با فعالیت هایی که در جامعه وجود دارد نیست و ما اکنون در حوزه صنعت با این موضوع روبرو هستیم .

بیشتر شاغلانی که در بخش خصوصی فعال هستند، گاهی بدون تناسب حرفه با رشته تحصیلی مشغول خدمت به جامعه هستند و این تضادهای کاری و تحصیلی باعث می شود که کارمندان به خصوص در بخش های دولتی از قافله فرهنگ کار جدا بمانند.

گسترش خصوصی سازی چقدر می تواند در ارتقا فرهنگ کار موثر باشد با توجه به اینکه عنوان کردید متاسفانه سرانه کار مفید در بخش دولتی بسیار پایین است.

می تواند درمانی برای درد سرانه ی پایین کار مفید در ایران باشد؛ دردی که بیش از همه از فربه بودن نظام اداری دولتی، نبود نظارت کارآمد و وابستگی به درآمدهای نفتی ناشی می شود.

کار به عنوان یکی از مهمترین ارکان زندگی انسان یاد کرده است، چرا کشورمان با این میزان پایین از کار مفید دست به گریبان است؟

به نظر من این بخش می تواند نقش مهمی در گسترش فرهنگ کار داشته باشد اما انچه که مهم است این است که دولت باید عزم کلی برای مسائل فرهنگی داشته باشد و همانطور که در زمینه مساله هسته ای و تحریم ها توانستیم موفق شویم باید با رفع قوانین دست و پاگیر و سازماندهی قانون و دستورالعمل های لازم این فرهنگ را رد کشور بهینه کنیم.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 6 =