به گزارش ایراسین، وقتی صحبت از جذب سرمایه‌گذاری و رونق تولید می‌کنیم، بدون تردید باید تمام قوانین دست و پاگیر و موانع نگران کننده در مقابل کارآفرینان و سرمایه‌گذاران را حذف کنیم. این در حالی است که هرچه فضای کسب و کار در منطقه‌ای تسهیل شده باشد و امکانات قانونی ساده‌تری در اختیار صاحبان سرمایه‌قرار گیرد، خود بخود جریان سرمایه و زمینگیر شدن آن صورت خواهد گرفت.

ایران نیز در شرایط فعلی و با توجه به فرموده مقام معظم رهبری تصمیم‌گرفته تا با استفاده از امتیازات و پتانسیل‌هایی که دارد علاوه بر جذب سرمایه‌گذارهای داخلی و خارجی به داخل مرزهای خود زمینه رونق تولید را هم ایجاد کند، اما واقعا شرایط مهیاست؟

در نگاه اول پتانسیل‌های ایران در بخش نیروی کار متخصص ارزان قیمت، منابع انرژی، دستیابی به آبهای آزاد و همچنین منابع طبیعی همگی امتیازاتی هستند که می‌توانیم براساس آنها برنامه‌ریزی‌های دقیقی داشته باشیم تا در نهایت نه تنها جذب سرمایه‌گذاران، بلکه رونق تولید را تجربه کنیم، اما آیا در زمینه قوانین امتیازات مناسبی در اختیار داریم که این پتانسیل‌ها منجر به جذب سرمایه شده باشد؟

پاسخ در این زمینه شاید کمی جای تامل بیشتری داشته باشد چون احتمالا روی کاغذ قوانین مناسبی تدوین شده اما در عمل می‌بینیم سعی و خطا در بخش‌های مختلف مشکلاتی را به اقتصاد کشور تحمیل کرده که نهایتا منجربه آرام گرفتن سرمایه‌ها نخواهد شد.

یکی از مهمترین قوانین دست و پاگیر برای صاحبان سرمایه‌ای که علاقمند هستند در کشورمان سرمایه‌های خود را به سمت تولید هدایت کنند قوانین مالیاتی به‌خصوی قانون مالیات بر ارزش افزوده است، قانونی که قرار بود بتواند امتیازی برای اقتصاد ایران جهت دوری از دلارهای نفتی باشد، اما اکنون خود به مانعی بزرگ برای سرمایه‌گذاران شناخته می‌شود.

بطور کلی صاحبان سرمایه که درحال احداث یا سرمایه‌گذاری جهت تاسیس واحد تولیدی هستند معمولا یک یا دوسال بسته به بزرگی پروژه درگیر تهیه، خرید و نصب تجهیزات هستند و تازه پس از آن احتمالا یک یا دوسال درگیر رسیدن به حداکثر ظرفیت تولید و به قول معروف آب‌بندی کار هستند، درحالی که از همان روز اول براساس قوانین مالیاتی ملزم به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده خواهند بود.

در این زمینه اگر واقعا تصمیم به جذب سرمایه‌ و رونق تولید داریم بهتر است، حداقل این یک مانع بزرگ را از پیش پای سرمایه‌گذاران واقعی برداریم و با استفاده از ابزارهای قانونی حالا یا بدون دریافت ارزش افزوده در دوره ساخت و تجهیز کارخانه‌ها حمایت دقیقی از سرمایه‌گذاران و کارآفرینان داشته باشیم یا اینکه اگر هم دریافتی از این بابت انجام شده ان را به عنوان مطالبات تولیدکنندگان درنظر داشته باشیم و در نهایت هنگام تولید اگر بدهی مالیاتی ایجاد شد آن را محاسبه کنیم.