صنعت سنگ

به گزارش ایراسین، اخطار یا تهدید" هر چه باشد، این بار سنگ های چینی هستند که به اقتصاد اصفهان می گویند که جرگه رقابت خارج  شوند. وقتی که حتی سنگ مزار عزیزانمان نیز چینی شده است. آنها اکنون جزئی از ساختمان های ما هم شده اند و هر جا که بروی این سنگ چینی است که تراش خورده و حکاکی شده به چشم می آید. اینها همه در حالی است که اصفهان یکی از قطب های مهم سنگ به شمار می رود و ما در رده کشورهای صادرکننده سنگ های گرانیتی و تزئینی به اروپا هستیم.

اگرچه اطلاعات کاملی از واردات این کالا در دست نیست، اما سنگ های فراوری شده عظیم الجثه یا کوچک و ظریف خیلی راحت وارد می شود و خزنده و رونده، همه جا را تسخیر می کند. با اینکه به اعتقاد کارشناسان اقتصادی ما بعد از چین و هند رتبه سوم فراوری سنگ جهان را به خود اختصاص داده ایم، اما سوال اینجاست که چرا تا کنون نتوانسته ایم سهممان را از صنعت سنگ به عنوان صادرات داشته باشیم و این میزان، عدد پایینی را نشان می دهد.

هم اکنون استان اصفهان سهم ۱۰ درصدی سنگ کشور را در اختیار دارد و دارای ۳۰۰ معدن سنگ تزیینی است که حدود هفت میلیون تن در سال از آن استخراج می شود، اما متاسفانه این چین است که بازار را در دست دارد، حالا چه سنگ ها تزئینی باشد و چه برای مصارف دیگر به کار گرفته شود، کد مردمان سرزمین چشم بادامیها را را بر پیشانیش داشته و با اینکه ۲۵ درصد ذخایر سنگ کشور مربوط به سنگ های تزیینی است و اصفهان باید از این لحاظ وضعیت مناسبی داشته باشد، اما آنطور که باید و شاید سنگ روی سنگ در اصفهان بند نمی شود و وضعیت خوبی ندارد.

حمیدرضا فولادگر، رئیس کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی، تنها راهکار حل این مشکل را در کنترل و مدیریت تولید داخل می داند. به نظر او هم اکنون اصفهان دارای پتانسیل ها و ظرفیت های بسیاری در زمینه ذخایر و معادن سنگ است، اما آنچه مهم به نظر می رسد این است که باید فراوری آن را به دست گیریم تا بازارهای همجوار را هم از آن خود کنیم. این همان چیزی است که رئیس سابق خانه صنعت، معدن و تجارت استان اصفهان هم با آن موافق است. به گفته سهل آبادی باید در صنعت سنگ به جایی برسیم که تمام مواد استخراج شده از معادن کشور در داخل فرآوری شده و از صادرات خام مواد معدنی کشور جلوگیری شود.

به روز نبودن کارخانجات سنگ

 وی مهمترین عامل این موضوع را به روز نبودن کارخانجات سنگ عنوان می کند و معتقد است: باید با نوسازی و بازسازی کارخانجات، جایگاه صادراتی را ارتقا دهیم.

سهل آبادی فراوری منابع در داخل را مساوی با اشتغال و جلوگیری خام فروشی و ارزش افزوده می داند و ادامه می دهد: استان اصفهان با حدود ۵ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تن ذخیره، رتبه دوم ذخیره معدن کشور را دارد، اما تا وقتی که صنعت فرآوری سنگ استان، کهنه و فرسوده است و بیشتر کارخانه های این صنعت نیاز به بازسازی ساختار خود دارند گویی نمی توان به شکوفایی صنعت سنگ اصفهان امیدوار بود. از طرفی به روز کردن ماشین آلات، نیازمند سرمایه در گردشی است که تولید کنندگان از آن بی بهره اند.

حالا نبود توازن بین قیمت و رقابت، باعث شده که ما واردات بی شماری از سنگ هایی داشته باشیم که خودمان بهتر از آن را داریم. سنگ هایی که از برزیل یا چین می آید، حکاکی می شود و اشتغال را از ما می گیرد. به اعتقاد فولادگر، باید قیمت تمام شده را پایین آورد و این در پرتو پایین آوردن قیمت ها و هزینه های سربار است و اگر این مهم به نتیجه نرسد، قطعا با تهدیدات مختلف روبرو خواهیم شد. به نظر او بازار هدف ما باید صادرات باشد نه واردات و مصرف کالا.

اکنون با این مشکلات صنعت سنگ چشم به راه مدیریتی است که بتواند سنگ اندازی جلوی سنگ تزیینی ایران را بگیرد. وضعیتی که اگر به همین منوال ادامه پیدا کند معلوم نیست صنعت سنگ را با چه مشکلاتی روبه رو خواهد کرد. اکنون راه رسیدن به تولیدات داخلی تنها در سایه حمایت و نظارت است، حمایتی که می تواند صنعت سنگ را به قله صادرات برساند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 6 =