به گزارش ایراسین، با توجه به تغییرات اقتصادی و احتمال تشدید تحریم‌های خصمانه آمریکا علیه اقتصاد کشورمان این احتمال وجود دارد امسال بخش تولید ایران درگیر مشکلاتی تازه شده و به قول معروف در رکود تورمی گرفتار شود. در این زمینه گفت‌وگویی با کاوه زرگران، دبیرکل کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران داشتیم که در ادامه می‌خوانیم.
• برخی کارشناسان براین باورند امسال تورم به اقتصاد کشورمان تحمیل می‌شود نظر شما در این زمینه چیست؟
اجازه دهید با توجه به بودجه سال جاری پاسخ پرسش شما را بدهم به این ترتیب که بودجه دولت به شدت افزایش پیدا کرده و برخلاف اصل ۴۴ همچنان تصدی‌گری دولت بر بسیاری از بخش‌های اقتصادی مشاهده می‌شود؛ به همین دلیل امسال تورم به اقتصاد تحمیل خواهد شد و برآورد بنده این است که نیمه دوم سال تورم تجربه می‌شود و در نهایت بخش‌های تولیدی در این میان درگیر مشکلات عمده‌ای به دلیل رکود تورمی خواهند شد.
• به این‌ترتیب شما معتقدید لایحه بودجه و همچنین رعایت نکردن اصل ۴۴ امسال چالش ایجاد می‌کند؟
ببینید اینکه بخواهیم دقیقا فقط به دو نکته اشاره کنیم اشتباه است؛ اقتصاد ایران بیماری مزمنی به خود دیده که باید ریشه‌ای آنها را درمان کنیم به عنوان مثال حضور گسترده دولت، خصولتی‌ها، رانت و در نهایت بخشی هم تحریم بنابراین در شرایط کنونی اصلی ترین عاملی که باید برای رفع این بیماری انجام دهیم اجرای دقیق و صحیح اصل ۴۴ است تا بتوانیم با چابک‌شدن و غیردولتی شدن مشکلات دیگر را مدیریت و درمان کنیم در غیر این صورت شاهد عمیق‌تر شدن چالش در اقتصاد خواهیم بود.
• شما به تورم در بخش تولید اشاره کردید، با توجه به تخصص و حوزه فعالیت خودتان برآوردتان از صنایع غذایی چیست؟
بازمی‌گردم به دخالت‌های دولت در اقتصاد؛ اکنون هزینه تولید در تمامی بخش‌ها از جمله صنایع غذایی افزایش قابل توجهی داشته است، بنابراین لازم است در قیمت‌ها اصلاحات دقیق و مناسبی برای حفظ جریان تولید داشته باشیم. پس اگر دولت همچون گذشته نسبت به تعدیل قیمت‌ها متناسب با شرایط موجود تاخیر داشته باشد قطعا چالش و تورم بیشتر خواهد شد چون تولید با تقاضا تراز نمی‌شود و بنده تردید دارم در صورت بروز چنین حالتی مدیریت کار ساده‌ای باشد.
• یکی از امتیازات صادرات غیرنفتی ایران صنایع غذایی کشورمان است؛ با در نظر گرفتن تحریم‌ها به نظر شما امسال صادرات چه شرایطی خواهد داشت؟
به نکته خوبی اشاره کردید، صنایع غذایی ایران همواره جایگاه خوبی در صادرات غیرنفتی کشورمان داشته است و می‌توانیم برای آن برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشیم؛ اما زیاد به تحریم‌ها توجه نداشته باشیم چون بخش خصوصی معمولاً راه خود را پیدا کرده است آنچه اکنون باعث اثرگذاری قابل توجهی در صادرات شده قوانین و دستورالعمل‌های دست و پاگیر داخلی است. مثل دستورالعمل‌های ارزی و... و. . اجازه دهید برای شما مثالی بزنم چند ماه قبل درگیری لفظی یکی از تجار باسابقه و بزرگ در بخش صنایع غذایی با بانک مرکزی باعث شد تا برخی مشکلات در رسانه‌ها مطرح شود. ببنید این مشکل اغلب صادرکنندگان در سایر بخش‌های تولیدی است. صادرات و انجام امور بازرگانی کاری نیست که بتوانیم مقطعی با آن برخورد کنیم. این امر نیازمند ثبات و آرامش است که متأسفانه در ایران خبری از آن نیست.
• پس شما تأکید دارید تحریم مشکل صادرات ما نیست؟
ببینید تحریم قطعا اثرگذار است اما نباید خودمان به اثرات آن دامن زده و آن را تشدید کنیم. وقتی یک صادرکننده با ده‌ها برنامه‌ریزی و مشکلات بالاخره موفق به صادرات می‌شود دربسیاری از موارد امکان بازگرداندن ارز حاصل از صادرات نیست (به دلیل تحریم) پس بهترین گزینه این است که بیاییم کالایی که کشورمان نیاز دارد را وارد کنیم که علاوه بر تأمین نیاز داخلی روند صادرات هم مختل نشود. این در حالی است که بانک مرکزی صادرکنندگان را مکلف کرده که اسکناس را برگردانند خوب به نظر شما این نتیجه‌ای جز حذف صادرات نخواهد داشت. حالا بیاییم بگوییم تحریم باعث این مشکل بوده؟
• نظر شما درباره مشکل تأمین ماشین‌آلات هم همین است؟
درباره تأمین ماشین‌آلات مشکلات متفاوتی داریم چون قرار است کالایی از خارج وارد کنیم که متأسفانه درگیر کارشکنی‌های آمریکا علیه اقتصاد کشورمان می‌شود. اکنون درباره خرید ماشین‌آلات مورد نیاز صنایع غذایی چالش وجود دارد و حتی در برخی موارد چینی‌ها نیز از انجام معاملات با کشورمان خودداری می‌کنند، اما هنوز چالش عمده‌ای ایجاد نشده است.
• موضوع اینستکس نتوانسته در این زمینه دستاوردی داشته باشد؟
خیر؛ این موضوع به نظر من هیچ دستاوردی تاکنون برای اقتصاد کشورمان نداشته و اروپایی‌ها درحد شعار در این زمینه تبلیغات گسترده‌ای ایجاد کردند به این دلیل که دولت‌های اروپایی به بخش خصوصی خود نمی‌توانند دستور بدهند که با چه کشورهایی وارد معامله بشوند یا خیر؛ بخش خصوصی اروپا با توجه به منافع اقتصادی بین المللی خود در راستای تعامل با آمریکا تصمیم‌گیری می‌کند. بنابراین تاکنون دستاورد خاصی این روند برای ایران نداشته است.
• نظرشما درباره تعیین نرخ دستوری ارز در اقتصاد چیست؟
این مورد هم یکی از سیاست‌های اشتباه در اقتصاد ایران است، بیایید در منظر یک تولید کننده موضوع را بررسی کنیم وقتی یک تولید کننده تمام مواد اولیه مورد نیازش را براساس نرخ ارز آزاد در ایران یا خارج از ایران تأمین می‌کند، قطعا قیمت تمام شده محصول وی بالاست و برهمان مبنا نرخ صادراتی را تعیین خواهد کرد، خوب حالا وقتی کالای وی با تمام مشکلات موجود بالاخره صادر شده و فرض کنیم به راحتی اسکناس و ارزش هم به داخل ایران بازگشت داده شده چطور انتظار داریم صادرکننده ارز خود را بسیار ارزان‌تر از نرخ ارزی که خریداری کرده در سامانه مورد نظر بفروشد؟ کدام اقتصاد این شیوه را تایید می‌کند که ما آن را انجام دهیم؟ نتیجه این برخورد با تولید کننده چیست؟ مگر نه اینکه تولید کننده از تولید دست می‌کشد. اجازه دهید فراتر برورم اصولا چند نرخی بودن ارز بلای جان تولید و صادرات شده است. وقتی با شرکای تجاری خود درباره انواع نرخ ارز ایران صحبت می‌کنیم همه تعجب می‌کنند این معضل باید یکبار برای همیشه برطرف شود تا بالاخره تولیدکننده و حتی مصرف‌کننده تکلیف خود را بداند. چنین شرایطی نه تنها برای اقتصاد کارساز نیست بلکه تنها رانتی ایجاد می‌کند که جامعه هزینه زیان آن را می‌پردازد.
ارسال نظر