به گزارش ایراسین، وقتی صحبت از صنعت فولاد می‌کنیم، درواقع درحال سخن گفتن از زنجیره‌ای گسترده‌ می‌گوییم که تک‌تک حلقه‌های آن در آینده و رشد و توسعه کلان صنعت اثرگذار خواهند بود. شاید این شرایط در بسیاری از صنایع دیگر وجود داشته باشد اما نباید فراموش کنیم صنعت فولاد شاخص قابل اعتمادی برای ارزیابی توسعه‌یافتگی دیگر صنایع خواهد بود. پس استحکام، ترتیب و همچنین ردیف بودن این حلقه‌ها نکته‌ای است که آینده صنعت فولاد کشورمان را با تمام امتیازات و پتانسیل‌های موجود رقم خواهد زد.
این درحالی است که فولادسازی کشورمان از همان ابتدای شکل‌گیری تا به امروز فراز و فرودهای گسترده‌ای را تجربه کرده و متخصصان داخلی به قول معروف برای رفع نیازهای داخلی و دستیابی به دستاوردهای نوین آب‌دیده شده و اکنون می‌توانند نه تنها داخل مرزهای کشورمان بلکه در سایر نقاط جهان حرفی برای گفتن داشته باشند.
در این شرایط و با درنظر گرفتن پشتوانه‌ دانش و تخصص داخلی می‌توانیم ادعا کنیم هرگونه کارشکنی غرب و شرق علیه اقتصاد و بخصوص صنعت فولاد ایران را می‌توانیم مدیریت کرده و در نهایت آن را خنثی کنیم. اما نکته اصلی اینجاست که برای رسیدن به این هدف والا که امکاناتش را هم در اختیار داریم نیازی نیست سختگیری آنچنانی داشته باشیم و در انبار کاه به نبال سوزن بگردیم.
امروز متخصصان فعال در بخش‌های مختلف صنعت فولاد یعنی از معادن گرفته تا پای کوره‌های ذوب و حتی بازارهای فروش به واسطه فعالیت‌های خاص خود در واحدهای محل خدمتشان دانشی به دست آورده‌اند که براساس آن می‌توانیم برای اینده فولاد کشور برنامه‌ریزی کنیم و کمترین نگرانی را درباره کارشکنی‌های خارجی نداشته باشیم.
اما براساس پراکندگی صنعت فولاد ایران در گوشه و کنار کشور قطعا این دانش و تجارب نوین متخصصان هم دریک مرکز تجمیع نشده و بعضا حتی خبر از دستاوردهای یکدیگر ندارند از این رو برگزاری سمپوزیوم‌ها، کنفرانس‌ها و همایش‌های تخصصی می‌تواند امکانی را فراهم کند که در این دوره که درگیر جنگ اقتصادی با سلطه‌گران خارجی شده‌ایم نقشه‌راهی دقیق و هدفمند براساس دانش بومی شده خود تدوین نماییم.
پس فراموش نکنیم جمع شدن اساتید، متخصصان، دست‌اندرکاران و فعالان صنعت فولاد در نشستی همچون سمپوزیوم فولاد کیش می‌تواند امتیازی برای صنعت شناخته شود تا بتوانیم علاوه بر آشنایی با دستاوردهای همکاران و متخصصان در سایر واحدهای تولیدی به نوعی نیازهای کمتر شناخته شده تولیدکنندگان را هم به متخصصان و دانشگاهیان معرفی کنیم تا برای آنها راهکارهای اصولی و اقتصادی ارایه کنند.